قرن ما ، شاعر اگر داشت

هوا بهتر بود ...

روی صدفی متوجه شد که دانه ای شن زیر پوسته اش گیر کرده است .

فقط یک دانه کوچک بود ، منتها اذیتش می کرد . درست است که صدف ها موجودات ساده هسند ، اما خب حس دارند . صف از سرنوشت خود ننالید . اطرافیانش رو نفرین و از دریا تمنای حمایت نکرد ؛ فقط به خودش گفت چون نمی توانم خارجش کنم ، پس سعی می کنم که بهترش کنم . سال ها به همین منوال گذشت . بالاخره صدف ، به سرنوشت نهایی خودش یعنی کمال رسید و دانه کوچک شن که او را آزار داده بود ، تبدیل به مروارید غلتان درخشانی شد .

از خدا یک گل خواستم ، به من باغ داد .

از خدا یک درخت خواستم ، به من جنگل داد .

از خدا یک لیوان آب خواستم ، به من دریا داد .

از خدا فرصت شکوفایی خواستم ، به من 7 ماه داد

همیشه بعضی پله میشن و بعضی ها ...

انتخاب با خودت هست

(درصورت کند بودن سرعت اینترنت با کلیک دکمه Listen مستقیم گوش بدین)

برای نمایش این مطلب لطفا عضو شوید و در صورتی که قبلا عضو شدید از وارد شوید
عضویت در سایت